We hadden dan ook heel wat beleefd, zoals onze abdijzoektocht die Wendy hier uitlegt.
En er werd wel eens gevochten op kamp, geheel de bedoeling in ons geval.
Daarom dat er ook flink gegeten werd.
Zou u deze soep niet kopen?
Maar niet alles was wild en actief, er was genoeg tijd voor een spelletje... Excuseer: SPEL!
Met de nodige pauzes erbij.
's Avonds werd er altijd mild ontbeten: boterhammen met beleg, pasta of gelei (ook wel blubber genoemd).
Op kamp leerden we zelfs een beetje engels 'birdy birdy, koekoek!'
Dan was er nog dat moment toen de elektriciteit uitviel en Caroline daar plots stond. Zie daarvoor het fotoverslag van onze reporter. Na het vertrek van Caroline hoopten sommige kinderen dat de elektriciteit opnieuw zou uitvallen zodat Caroline zou terugkomen.
Even een sfeerfoto van de kamers (de kinderen wilden er griezelig opstaan...).
Sommige kinderen waren deze week enorm sportief aangelegd. Zelfs in hun vrije tijd een spurt organiseren, je moet het maar kunnen...
En als u uw kind een half uur rustig wil bezighouden... koop dan een bolle soepkom!
Of geef ze frietjes.
Dit was de zo populaire atletiekpiste met in de verte het bos met de Junglepiste. Ja, dat zijn uw kinderen die het veld oversteken, herkent u ze?
De Junglepiste is een bos waarin enkele hindernissen staan opgesteld. Onder begeleiding van Hanne (de grootste op de foto) hebben we dit parcour in no-time afgelegd.
Ook voor volksspelen was er plaats in ons druk schema. Dankjewel Patrick en Hanne voor de opzet en het winnen tegen de meester in alle spelletjes...
Volgende foto zal heel wat los brengen bij de kinderen. We zien Wendy tijdens een partijtje minigolf. Opdracht: zoek de fouten die Wendy maakt.
Antwoord: Je mag niet op het veld staan, je mag de golfstok niet in de lucht houden en ten laatste, ze is verloren en staat te juichen ;) Dit was de enige activiteit die we in de regen hielden en we hebben ons 'vetgek' geamuseerd. Reden te meer om te feesten! Na een lange quiz, waarin bleek dat Brugge beter te onthouden is dan Harderwijk en dat maat 45 wel degelijk het verschil uitmaakt, was het tijd om afscheid te nemen van Wendy met een spetterende (en soms wat donkere) fuif!
*Foto's van fuifende kinderen zijn onmogelijk om te trekken met een gsm, hiervoor mijn verontschuldigingen maar ze waren allemaal heel flink.
De laatste dag speelden we New Games (nieuwe spelen). Dit gaat van potjeslopen tot parachutezoeken...
En om af te sluiten (dus de allerlaatste activiteit) hadden we trampoline springen. Wederom was beweging moeilijk vast te leggen... Daarom dit kort spelletje: herken het kind.
Makkie toch? Gelukkig bleven ze ook eens stil :)
Het is dan zover... wachten op die bus... die trage bus... SPEELPLEIN!
Maar ook na een klein uurtje spelen begint het toch wat te vervelen...
Op zo'n moment zijn de kinderen blij met 2 dingen: een waterpistooltje die ze als afscheidscadeau van Wendy kregen + insecten! Wat een mooie (lees: moordende) combinatie.
Maar uiteindelijk werd het geduld beloond met de komst van onze bus! Wat een broeder -en zusterliefde! Tijd om de bagage aan boord te brengen. De rest van het verhaal kent u wel :)